مدیر خانه کیست؟!
بسم الله الرّحمن الرّحیم
یا مدبّر
سلام به همه دوستان خانه دار و تبریک برای شروع سالی نو
هر وقت که سال نو می شه یاد سال های قبل می افتم و اینکه چقدر زود گذشت و انگار سال تحویلِ پارسال ، همین دیروز بود و از این فکرا ....
داشتم با خودم فکر می کردم که اگر سال قبل رو بچلونم و بخوام عصاره ش رو در بیارم چی نصیبم می شه و آیا راضی هستم از سال قبل یا نه ؟!!!
پیش خودم فکر می کردم که اصلا چی باعث می شه که از خودم در طول زمان راضی باشم ؟!!!!!!
جواب این سوال به معیارهای زندگی آدم و میزان رشدش بستگی داره 1و من اصلا قصد ندارم واردش بشم و به عنوان یه سوال و دغدغه رهاش می کنم ولی می خوام یه موضوع دیگه رو باز کنم اونم موضوع مدیریت بلند مدت خانم ها در زندگیه .
من و همسرم به مساله دید و بازدید و صله رحم خیلی مقیدیم و برامون هم فرقی نداره والدینمون با فامیل ها ارتباط دارن یا نه ، در هر صورت ما ارتباطمون رو قطع نمی کنیم و این مساله و تعداد زیاد فامیل ها باعث شده که ما انواع زندگی رو ببینیم . این تنوع خیلی به رشدمون کمک می کنه . فکر کنید انواع آدم ها و انواع طرز تفکر ها و نتیجه زندگی اونها رو ببنید و بتونید انواع تحلیل ها رو داشته باشید . این کار نیاز به تجربه رو اقناع می کنه و سن آدم رو خیلی بالا می بره .(و بنده فکر می کنم یکی از کارکرد های صله رحم رشد تفکر با دیدن انواع سبک زندگی هست)
یکی از مواردی که بنده زیاد باهاش برخورد کردم این بوده که آقای خانواده در طول سالیان مشغول کار و پیشرفت در کار بوده و خانم هم با نوسانات آقا ، دچار نوسان شده . یعنی به اصطلاح عام با همه چیز مرد ساخته و اصلا به خودش نرسیده .
این خانم اصلا به این فکر نبوده که این نوسانات ، طبیعت زندگیه و ایشون مستقل از این نوسانات باید برای خودش و خانواده برنامه رشد و پیشرفت می ریخته . بعد از چندین سال که آقا به ثبات کاری رسیده و یا خانم دیگه طاقتش طاق شده ،تازه متوجه گذر زیاد زمان می شه و احساس حسرت و پشیمانی می کنه از عدم پیشرفت خودش و خانواده . و این عدم پیشرفت رو به حساب نوسانات و عدم مدیریت مرد خانه می ذاره .
یه نمونه کوچیکش خود بنده هستم که اوایل زندگی با همسر عزیز برنامه ختم نهج البلاغه گذاشتیم و مقدار زیادی هم موفق بودیم ولی به دلایلی که بنده مقصر بودم ادامه پیدا نکرد . بعد از اون هم همسر عزیز به علت کار زیاد ،شب ها دیر و خسته به خونه می اومد و دیگه نشد برنامه بریزیم .بنده هم همیشه دائم الغررررررر و منتظر فرصتی که کار همسر به ثبات برسه و شب ها زودتر بیاد و دوباره همچین برنامه ای رو شروع کنیم غافل از اینکه چند سال گذشت و این فرصت فراهم نشد.این وابستگی به شرایط فقط زمان رو از من گرفت و به جای پیشرفت ناراحتی خیال برایم باقی گذاشت که اگر هوشمندانه تر برخورد می کردم مطمئنا بهتر بود .
حالا که این تجربه رو توی کوله پشتیم دارم تصمیم گرفتم برنامه های بلند مدتی برای زندگی خانوادگی بچینم که مستقل از شرایط ادامه پیدا کنه . یعنی با پیش بینی هرگونه شرایطی ، برنامه منعطفی برای رشدمون ، تدارک ببینم که بعد از چندین سال که بر می گردیم و به عقب نگاه می کنیم رد پای یک زن مدیر در خانه دیده بشه و مدیریت صحیحش تحسین بشه .(البته هدف تحسین نیست و فقط از آثار هست)
اینکه چه جوری با توجه به روحیات مختلف آقایون و روحیات کمال طلب خانم ها می شه برنامه بلند مدت برای زندگی چید ، نیاز به فکر و برنامه ریزی داره که اگر بتونم در مورد ایده های شخصیم پست هایی می ذارم .
و خیلی هم مشتاقم بدونم شما چه ایده هایی دارید؟
پی نوشت 1 : تدبر در سوره مبارکه عصر شروع خوبی برای در آوردن معیاره .
شادی روح شهید احمدی روشن صلوات
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم